Όλα τα έχω γράψει σε αυτό το blog αλλά από συνταγές είναι λίγο στερημένο.
Η συνταγή μας προέκυψε το ΣΚ που μας επισκέφτηκε η Θεία Αρετή και έκανε το ποδαρικό στο καινούριο μας σπίτι. Βγήκαμε να περπατήσουμε (πολύ) και πετύχαμε το Phoenicia Mediterranean Food Hall στο Kentish Town. Οσάν τους στερημένους πρόσφυγες είμασταν, ξαμοληθήκαμε στο μαγαζί και φωνάζαμε ο ένας στον άλλον
– Αααααα. Έχει τάβλι.
– Αααααααα. Έχει μπρίκια.
– Ααααααααα. Έχει ελιές χύμα.
– Ααααααααα. Έχει σουτζούκια (καυτερά τούρκικα λουκάνικα φρέσκα που τα φτιάχνει ο halal χασάπης τους)
– Ααααααα. Έχει ελληνικό καφέ.
– Ααααααααα. Έχει κονσέρβες Ζαναέ
και τα λοιπά και τα λοιπά.
Ο ταμίας είχε χεστεί στο γέλιο.
Τεσπά να μη στα πολυλογώ βρήκαμε και αραβικές πίτες κι εκεί πάνω μου εκμυστηρεύτηκε η Θεία Αρετή τη συνταγή της την οποία παράλλαξα λίγο και ιδού το αποτέλεσμα.
Πιτσάκια της Αρετής (παραλλαγή Σοφίας)
Υλικά:
Αραβικά πιτάκια μικρά (στρογγυλά)
Φρέσκες ντομάτες (όχι πολύ ώριμες)
Μοτσαρέλα (για καλύτερο αποτέλεσμα. Κάνει και το μακεδονικό κασέρι αλλά η μοτσαρέλα λιώνει πιο ωραία και αν βάλετε μπόλικη θα δαγκώνετε και θα ‘τραβιέται’ το λιωμένο τυρί αντί να κόβεται μπαμ)
Ζαμπόνια (ότι μας αρέσει. αν βάλετε μπέικον καλό θα ήταν να το τηγανίσετε λίγο ή να το βάλετε στο γκριλ γιατί το λίπος του δεν θα καψαλιστεί πάνω στις πίτες αν είναι ωμό)
Ότι άλλο υλικό πιτσοειδές προτιμάμε (π.χ. ελιές, φέτα, πιπεριές, μανιτάρια κλπ).
Ελαιόλαδο
Αλάτι
Πιπέρι
Εκτέλεση:
Αραδιάζουμε τα πιτάκια το ταψί. Κατά προτίμηση το ταψί να είναι με σχάρα για να μην ακουμπάνε τα πιτάκια στον πάτο και “ιδρώσουν” και παπαριάσουν. Εξαρτάται από το φούρνο σας – εσείς ξέρετε καλύτερα. Το θέμα είναι να καλοψηθούν και από πάνω και από κάτω.
Κόβουμε τις ντομάτες σε ψιλές φέτες και τις αραδιάζουμε στα πιτάκια σε ότι πάχος προτιμάμε. Ρίχνουμε μπόλικο αλάτι και πιπέρι (εκτός αν τα ζαμπόνια μας θα είναι πολύ αλμυρά). Αν θέλουμε ρίχουμε και δυο τρεις σταγόνες ελαιόλαδο (εκτός αν τα ζαμπόνια μας θα είναι πολύ λιπαρά).
Κόβουμε τη μοτσαρέλα σε φέτες, ότι πάχος μας αρέσει και τις βάζουμε πάνω από τη ντομάτα.
Tip: Μην τιγκάρετε το πιτάκι γιατί η μοτσαρέλα θα λιώσει, να πέσει στο ταψί, θα καεί και μετά θα τρίβετε με το σύρμα για δυο μέρες.
Πάνω από τη μοτσαρέλα αραδιάζουμε ότι ζαμπόνια και άλλα υλικά θέλουμε. Καλό είναι να μην το παρακάνετε. Αν θέλετε περισσότερα υλικά κάντε περισσότερα πιτσάκια.
Προθερμαίνουμε το φούρνο στο φουλ και βάζουμε τα πιτσάκια για 10 λεπτά (υποθέτω ότι ο φούρνος σας βγάζει θερμότητα και από πάνω και από κάτω ή θερμάινει με αέρα). Μόλις αρχίσει να λιώνει η μοτσαρέλα το γυρνάμε στο γκριλ για 5 λεπτά ίσα ίσα να καψαλιστούν λίγο τα ζαμπόνια.
Το αποτέλεσμα είναι ωραιότατα και υγειινά πιτσάκια που ξέρετε τί έχουν μέσα ΣΙΓΟΥΡΑ. Η βάση γίνεται λεπτή και κρατσανιστή – δεν σας κάνουν αν χρειάζεστε πολύ και αφράτη ζύμη.
Τα βγάζουμε και τα καταβροχθίζουμε κατα προτίμηση με παρέα.
Έεελα ρε, και ήμουν Kentish town τη περασμένη βδομάδα. Καλά, θα το επισκεφτώ σύντομα. Και όταν ανέβουν πάλι τα οικονομικά – η αλλιώς όταν ξαναβγάλω λεφτά – θα δοκιμάσω και την συνταγή σου. Γιατί δε στο’πα..τα κινεζάκια δε τρώνε αλλη πιτσα μόνο Papa john! Ηξερες ότι εχει papa john και στη Σανγκάη; Ε, τώρα το’μαθες.
To μαγαζάκι το βρίσκω εύκολα ή να το κοιτάξω στο χάρτη; Από τιμές τι λέει;
Evge kali Theia!!
I parallagi einai kali kai den apexei kai poly apo tin original syntagi!!
Kalofagota!
Me parea fysika!
hahahahha
tetoia pitsakia ftiaxnoume stis ptiseis!!!! kai nai exeis dikio, einai apistefta snack kai gia oles tis ores!!!