Επιστρέφει λοιπόν η Θεία Σοφία από το Πανεπιστήμιο επί του scooter. Κατά τις 7:50 λοιπόν βρίσκεται εδώ, στη διαστάυρωση Green Lanes και Collins Road. Φτάνει λοιπόν στο φανάρι – το οποίο είναι κόκκινο και σταματάει το μικροσκοπικό σκουτεράκι της περιμένοντας τσι πεζοί. Από πίσω της σταματά LDV κόκκινο (μάνα, κόκκινο φορτηγάκι, σαν βαν). Περιμένουμε λοιπόν. Το συγκεκριμένο φανάρι είναι και θρυλικό, παίρνει τετρακόσες ώρες να ανάψει πράσινο. Προσέξτε τώρα τη βασική λεπτομέρεια. Τα φανάρια στη ΜεγάληΒρετανία πάνε από κόκκινο (σταμάτα) σε πορτοκαλί για μερικά δευτερόλεπτα (προσοχή στους πεζούς) σε πράσινο (πάμε άφοβα μεγάλε σε παίρνει). Ανάβει λοιπόν το φανάρι πορτοκαλί. Ανοίγω το γκάζι λοιπόν και τι το θελα η ρουφιάνα έρχεται και πέφτει το βαν πάνω μου. Δε το είδα δηλαδή, να εξηγούμαστε. Το άκουσα και το ένιωσα. Εμπειρία μιλάμε.
Κάτσε κάτω σου λέω έχει και καλύτερα παρακάτω. Γυρνάω το κεφάλι. Ο τύπος από πίσω έχει χεστεί πάνω του προφανώς. Ανοίγω το γκάζι. Τίποτις. Πού να πάει το όχημα σου μάνα μου αφού σε έχει καβαλήσει ο προφυλακτήρας του κυρίου. Κάνε του σήμα να πάει όπισθεν. Πάει. Ωραία θα συνεργαστούμε. Κάνε του σήμα να σε ακολουθήσει στην άκρη να τα βρείτε. Σου γνέφει ναι. Κάνεις στην άκρη.
Και ο κύριος αποφασίζει ότι είναι μια καλή ώρα να εξαφανιστεί. Πατάει γκάζι λοιπόν κι από δω παν κι άλλοι. Ωσάν τον Φλας Γκόρντον εσύ στο πενηντάρι σου ακολουθάς καταπόδας τον άτιμο τον εγκαταλειφτή (sic). Σαν την τρελή επαναλαμβάνεις το αριθμό των πινακίδων μη και τις ξεχάσεις. Ο κύριος βέβαια πέρα του ότι μπορεί να πιάσει και τα 80 μίλια στον συγκεκριμένο δρόμο (ενώ εσύ στα 30 και ζορίζεσαι) στρίβει και σε κάτι σκοτεινιές. Οπότε αποφασίζεις να είσαι ευχαριστημένη με την ταπείνωση και να αποφύγεις τον βιασμό – ίσως και κανα μαχαίρωμα. Και πας σπίτι σου.
——————————————-
ΕΠΙΜΥΘΙΟΝ
Η Σοφία είναι καλά, μόνο τραντάχτηκε λιγάκι. Το σκούτερ ζει και βασιλεύει, απόδειξη ότι όσο πιο παρακατιανό το όχημα τόσο πιο σκυλί – κάτι σαν το Lada. Ο αριθμός του κυρίου κατατέθηκε στο αστυνομικό τμήμα διότι η εγκατάλειψη είναι ποινικό αδίκημα ακόμα και αν καμία ζημιά δεν έχει προκληθεί και κανένας δεν έχει τραυματιστεί. Τα λέμε στα δικαστήρια!
Μας έχετε κοψοχολιάσει τελευταία.. Απλά, χαίρομαι που είσαι καλά, ελπίζω να τον μαγκώσουν τον τύπο. Άσπρο πάτο το ..aftershock drink.
Πακέτο! Κάτι τέτοιοι την θέλουν την μηνυσούλα τους μπας και στανιάρουν λίγο από το θράσος τους…
Μπας και ήταν έλληνας ταρίφας; (Kακία; Ναι.)
ΠΑΤΑ ΤΟΝ ΚΑΤΩ ΤΟΝ ΠΟΥΣΤΗ!
(επίσης βγάλε κανα φράγκο γιατί ζούμε σε καιρούς χαλαιπούς και κάνουν κι επτώσεις τα Harrods).
Ωστε έτσι… Εγκατέλειψε τη σκηνή του ο άτιμος. Μάλλον εννοείς τον τόπο του ατυχήματος, καλό μου Ελληνοαγγλάκι. Φαντάσου να συνέβαινε το ίδιο στην Αθήνα, και να πήγαινες στο αστυνομικό τμήμα να δηλώσεις ατύχημα χωρίς ζημιές και χωρίς τραυματισμούς. Θα χρειαζόσουν ΠΟΛΥ πειστικούς μάρτυρες…
Regarding shopping: Παλιά εμείς οι φοιτητούληδες ψωνίζαμε από τα Τopman, JeansForSale, άντε και κανένα Η&Μ. Μια φορά στα Μarks ρώτησα αν έχουν student discount και γελούσαν. Τώρα πια οι φοιτητές πάνε στα Harrods? Μωρέ μπράβο πρόγκρες!
Αυτές οι εκπτώσεις στα Harrods φίλη μου καλή – καλή μου φίλη μας έχουν τσακίσει. Φέτος έκλεισα εισητήριο για τη μαμά πατρίδα σε μια απελπισμένη προσπάθεια να τις αποφύγω. Δε το βλέπω όμως.
Anonymous πάρε μια ωριαία απουσία, πήγαινε στη γωνιά, όρθιος στο ένα πόδι και πρόσωπο στον τοίχο. Αν πρόσεχες στο μάθημα θα ήξερες ότι όχι μονο σπουδάζουμε αλλά δουλεύουμε και σκληρά full time. Η οικονομική μας κατάσταση λοιπόν είναι λίγο πιο βελτιωμένη από του μέσου φοιτητή. Σίγουρα χειρότερη από του φοιτητή που του στέλνει λεφτά ο μπαμπάκας του. Και την επόμενη φορά υπέγραψε. Να ξέρω τί όνομα να γράψω στο απουσιολόγιο
Πολύ εύθικτοι είστε εσείς οι αυτοδημιούργητοι… Και παθαίνω ένα deja-vu όποτε ακούω το ποιήμα “τα λεφτά του μπαμπάκα”. Είναι κακό να ξοδέυεις χρήματα για το παιδί σου; Ή μήπως τα είχε κλεμμένα τα λεφτά και θα’πρεπε να ντρέπεται;
George L. (aka Anonymous)
Καλώς τον George L. Αποφάσισες να μας τιμήσεις και με σχόλιο; Τόσα post σου κάμαμε τιμής ένεκεν. Χαλί να την πατήσεις έχει γίνει η Σοφία ρε αχάριστη ψυχή.
Όσο για τα λεφτά του μπαμπάκα – γνωρίζεις καλά για ποιο είδος φοιτητή μιλάω. Κι επειδή σ’αγαπώ άμα θες θα στο αναλύσω κι όλας.
Υ.Γ. Κοίτα μη κυκλοφορήσει αυτό το comment κι έχω τίποτις μαλλιοτραβήγματα μόλις πατήσω το τρυφερό μου πόδι στο Ελ. Βενιζέλος.