>> Θα το βρεις και στο δωρεάν e-book “Τα Μεταμεσονύχτια“. Κλικ για να το κατεβάσεις.
Στο όνειρο μου καθόσουν σε ένα παγκάκι στην παραλία. Δεν ξέρω σε ποια. Τα μαλλιά σου ήταν όπως τα είχες παλιότερα… σχεδόν μέχρι τον ώμο. Φορούσες εκείνο το λευκό φανελάκι – το θυμάμαι γιατί μπορούσα να δω στους ώμους σου τα φτερά του αγγέλου.
Με χαιρέτησες με ένα νεύμα. Σε χαιρέτησα με ένα νεύμα. Δεν ξέρω αν μιλήσαμε, δε νομίζω. Και την επόμενη μέρα – στην γρήγορη διαδοχή του ονείρου – ήσουν πάλι εκεί και με περίμενες. Η απλά ήσουν εκεί κι εγώ πέρασα πάλι επίτηδες. Κάθησα πίσω σου και κοίταξα τη γραμμή του λαιμού σου κι όταν γύρισες έκανα την έκπληκτη.
Χαμογέλασες. Απίστευτο.
:-)
Shadow of Edinburgh