Διαβάζω τα blog σας και τις αναρτήσεις και τα σχόλια κάτι παραπάνω από δέκα χρόνια – λίγους μήνες παραπάνω από όσους μπλογκάρω. Τα τελευταία δυο τρια χρόνια περίπου – μάλλον επειδή γράφει πολύ περισσότερος κόσμος κι εγώ διαβάζω πολύ περισσότερα blogs – παρατηρώ ότι υπάρχουν ένα σωρό που πορεύονται σταθερά προς την αγιοποίηση.
Οι συνθήκες είναι πάρα πολύ δύσκολες για αρκετούς ανθρώπους και το προσωπικό μας δράμα είναι πάντα πολύ πιο σημαντικό από των άλλων. Ανθρώπινη φύση. Πολύ λογικό. Όταν εγώ πονάω είναι πολύ δύσκολο να νιώσω τον πόνο του διπλανού ως πιο σημαντικό και δεν υπάρχει και λόγος να το κάνω.
Το blogging είναι μια εξαιρετική διέξοδος για το δράμα του καθένα (συμπεριλαμβάνω και τον εαυτό μου). Δε φτάνει που κάνουμε δωρεάν ψυχοθεραπεία, υπάρχουν και ένα σωρό άλλοι άνθρωποι εκεί έξω που μοιράζονται τα αισθήματα και τις σκέψεις μας. Όπως και να το κάνεις, κάποια λεφτά από τον ψυχαναλυτή τα γλιτώνουμε.
Αυτό που δεν γλιτώνουμε είναι ότι δεν έχουμε ένα sense of perspective.
Όχι, οι δικές μας επιλογές που δεν μας βγήκαν καλά δεν συνιστούν δράμα. Δεν ξέρω δηλαδή πώς να σας το πω αλλά όταν επιλέγουμε πράγματα το δράμα μας δεν είναι το ίδιο με όταν μας τυχαίνουν πράγματα.
Ιδού ένας μετρητής με παραδείγματα, που ελπίζω ότι θα βοηθήσει.
Παράδειγμα | Επίπεδο δράματος |
---|---|
Μου έπεσε το παγωτό που μόλις αγόρασα | Καθόλου δραματικό αλλά αν το γράψεις ως δραματικό θα βγάλει γέλιο οπότε προχώρα |
Έμεινα έγκυος | ‘Οχι δράμα, αδραμάτιστο, μια χαρά είσαι |
Άφησα τη δουλειά μου γιατί νόμιζα ότι η μάνα μου θα με θρέψει και δε με έθρεψε και τώρα δεν έχω να πάρω τσιγάρα | Δράμα αλλά μην μας τα πρήζεις, η μάνα σου καλά κάνει και δε σε θρέφει, οι ενήλικες υπεύθυνοι άνθρωποι δεν παραιτούνται όποτε να είναι |
Κράτησα το παιδί παρόλο που ο πατέρας με παράτησε/ χαρτόπαιζε/ δεν ήθελε το παιδί κι εγώ ήμουν άνεργη/ πολύ νέα/ άσχετη και μετά πήγα στη μάνα μου που δεν έχει λεφτά/ με καταπιέζει/ δε με στηρίζει | Δράμα αλλά μην μας τα πρήζεις με τις δύσκολες επιλογές σου που τις κατάλαβες κατόπιν εορτής, είσαι υπεύθυνη για κάτι σημαντικό τώρα, πολέμα |
Έχω μια σοβαρή ασθένεια | Δράμα |
Σκοτώθηκε η γυναίκα μου σε ατύχημα και έμεινα με το ορφανό | Δράμα. Αλλά να, μπορεί να το εκφράσεις όπως ο καλός κύριος στο Life as a Widower |
Πάλι προσέφερα κοινωνικό έργο.
Να ‘μαι καλά η αγία.
Leave a Reply